Na terenie Nadleśnictwa Kłodawa funkcjonuje szereg obiektów wykorzystywanych  w edukacji leśnej społeczeństwa.

Należą do nich :

"Korsakówka" - izba edukacji leśnej

Izba edukacyjna umiejscowiona jest w dawnej powozowni. Nowoczesny obiekt, wyposażony w profesjonalne pomoce dydaktyczne, pełni niezwykle ważną rolę w edukacji przyrodniczo-leśnej podczas niesprzyjającej aury pogodowej. Dzięki nawiązanej współpracy z Muzeum Lubuskim in. Jana Dekerta w Gorzowie Wlkp. stworzono tu również stałą wystawę poświęconą życiu i twórczości Włodzimierza Korsaka. Od nazwiska tego sławnego przyrodnika, malarza i pisarza cały obiekt nazwano „Korsakówką" i poświęcono artyście. Wystawę można zwiedzać od poniedziałku do piątku, w godzinach 7:30 - 15:30.

Leśne ścieżki dydaktyczne

• Ścieżka dydaktyczna nad Jeziorem Sulemińskim:

Ścieżka obejmuje dwie pętle: 

- Mała pętla długości ok. 1 km biegnie bezpośrednio wokół Jeziora Sulemińskiego. Ulokowane sa tutaj tablice edukacyjne przybliżające zagadnienia związane z lasem, przyrodą i pracą leśników.

- Duża pętla długości ok. 9 km - jest to tzw. szlak bicykla lub starego rowera (nazwa pochodzi od oznakowania szlaku symbolem bicykla - w związku z tym, że wiedzie przez miejsca o znaczeniu historycznym), który rozpoczyna się przy ośrodku "Azyl" i wiedzie przez:

1. Punkt widokowy Nad Stawami, który jest idealnym miejscem dla wielbicieli ptaków. Widok na rozległe stawy rybne, pozwala obserwować wiele gatunków bytujących tu ptaków. Kaczki, łabędzie, a nawet majestatyczne bieliki są stałymi gośćmi tych akwenów.

2. Użytek ekologiczny "Torfowisko Dolne" - znajduje się tu pomost łączący brzeg torfowiska z jeziorkiem dystroficznym. Idac pomostem, można - nie szkodząc przyrodzie - oglądać ciekawe rośliny porastające użytek, m.in. rosiczkę okrągłolistną, czermień błotną, żurawinę błotną i całą gamę mchów torfowców.

3. Punkt widokowy "Torfowisko Górne" - z punktu widokowego rozpościera się widok na użytek ekologiczny "Torfowisko Górne". Ciekawe informacje na temat tego miejsca można przeczytać na tablic znajdującej się przy torfowisku.

4. Marzęcin - wieś, której nie ma.

Marzęcin jest jedyną wsią dawnego powiatu gorzowskiego czasów niemieckich, która nie przetrwała drugiej wojny światowej. Została ona zniszczona jeszcze przed zakończeniem wojny, w 1945 r. i później nie została już odbudowana. Miejscowość była nie tylko jedną z najmniejszych wsi powiatu, ale także należała do grupy najmłodszych. Mimo krótkiej historii, dzięki istniejącej tu kuźnicy, w pewnym okresie jej znaczenie wykraczało poza granice regionu. Niemiecka nazwa wsi - Marienspring (źródło Marii) - została nadana przez E. G. Rätscha (jednego z właścicieli kuźnicy, który przerobił ją na młyn papierniczy) na część jego córki i nawiązuje do źródła, które bije w centrum dawnej wsi. Osada powstała w 1782  roku, równocześnie z  kuźnicą przetwarzającą surówkę na inne wyroby żelazne, działającą do roku 1835. Później istniał tu młyn wodny uruchamiany wodą Kłodawki. Ta mała leśna wioska otoczona była przez liczne lasy i pola. Profesją zdecydowanej większości osób była praca w lesie, mieszkali tu robotnicy leśni, wozacy i drwale. Zaledwie jedna osoba utrzymywała się z rolnictwa, gdyż tutejsze gleby w głównej mierze składają się z piasków, przez co plony były marne. Marzęcin został spalony przez żołnierzy Armii Czerwonej w lutym 1945 roku i nigdy nie został już odbudowany. Resztki ruin domostw zostały usunięte w roku 1983. Dawne pola i miejsca po domostwach porasta teraz las. Po wsi Marzęcin pozostał obelisk oddający hołd siedmiu żołnierzom, którzy polegli w I wojnie światowej, płyty nagrobne zgromadzone obecnie w niewielkim lapidarium oraz źródło Marii odrestaurowane przez Nadleśnictwo Kłodawa. W miejscu dawnej dzwonnicy została postawiona jej replika. W centralnym miejscu, nieopodal dwóch wiekowych daglezji, które bardzo dobrze pamiętają co wydarzyło się w tej okolicy, Nadleśnictwo postawiło kamienną makietę przedstawiająca dawny wygląd Marzęcina. Nad stawami, które niegdyś porastały łąki, znajduje się miejsce doskonałe do wypoczynku na łonie przyrody z wyznaczonym miejscem na ognisko. Każdej wiosny można obserwować na wodzie rzadkie, gnieżdżące się w dziuplach kaczki – gągoły i nurogęsi. Marzęcin znajduje się również na trasie szlaku Puszcza Gorzowska.

6. Pomnik Leśniczego

Głaz narzutowy, będący równocześnie pomnikiem przyrody, który upamiętnia postać leśniczego Hermanna Schulza, zabitego przez kłusowników podczas pełnienia obowiązków służbowych.

• Ścieżka dydaktyczna przy siedzibie Nadleśnictwa Kłodawa

Ścieżka prowadzi po pomoście drewnianym przez łęg jesionowo-olsowy. Dla odważnych i lubiących wyzwania mamy wariant survivalowy, gdzie trzeba się natrudzić, aby pokonać trasę bez błotnych przygód. Ścieżka ukazuje bogactwo lasu z przewagą olsz, których pnie porośnięte są imponującymi egzemplarzami bluszczu pospolitego.

• Ścieżka dydaktyczna nad jeziorem Grabino

Ścieżka znajduje się nad jeziorem Grabino, w leśnictwie Kłodawa. Ścieżka prowadzi wzdłuż zachodniego brzegu jeziora Grabino na północ, następnie odbija na zachód. Na szlaku znajdują się liczne tablice edukacyjne oraz ławostoły. Długość trasy 2,3 km.

Punkty edukacji leśnej:

• Zielona Klasa przy siedzibie Nadleśnictwa Kłodawa to  wyposażony w pomoce dydaktyczne obiekt na wolnym powietrzu, obejmujący zadaszenie z ławkami i stołami, plac zabaw, labirynt, miejsce do gier i zabaw ruchowych oraz miejsce na ognisko.

• Punkt edukacji leśnej przy leśniczówce Nierzym około 3 km od drogi Gorzów Wlkp.- Strzelce Kraj. W pobliżu znajdują się urokliwe jeziora Ostrowite i Jeż. Punkt edukacyjny posiada duży plac z wiatami, miejsce na ognisko, miejsce i urządzenia do gier i zabaw ruchowych oraz tablice i kostki edukacyjne. W niedalekiej odległości znajduje się również punkt obserwacyjny, z którego oglądać można żeremie bobrowe oraz wiele gatunków ptaków, które licznie odwiedzają te tereny. Odbywają się tu spotkania z dziećmi i młodzieżą szkolną. Prowadzone są tutaj również piesze wycieczki przez pracowników nadleśnictwa.  

• Punkt edukacji leśnej w leśnictwie Różanki - znajdują się tutaj tablice edukacyjne, ławostoły oraz urządzenia do aktywności ruchowych.

• Punkt edukacji leśnej w Mszańcu,  w leśnictwie Łośno. W 2011 roku został odsłonięty tu obelisk poświęconego Włodzimierzowi Korsakowi, przy którym znajduje się tablica z życiorysem pisarza. Miejsce stanowi doskonały punkt edukacyjny

Inne obiekty wykorzystywane w edukacji leśnej: 

• Hubertówka - wybudowana, wspólnie z Kołem Łowieckim „Knieja-Lubociesz" w Lipach wiata, przy której usytuowany został obelisk upamiętniający postać Fryderyka Chopina i gdzie co roku odbywają się leśne koncerty chopinowskie. Wiata jest punktem wypadowym do  wycieczek  i zajęć w terenie. Miejsce znajduje się w leśnictwie Lubociesz. 

• rezerwaty przyrody - występują tu w stanie naturalnym lub mało zmienionym ekosystemy, określone gatunki zwierząt i roślin, elementy przyrody nieożywionej godne uwagi ze względów edukacyjno–przyrodniczych.

Rezerwat krajobrazowo–leśny im. prof. Lucjana Agapowa „ Buki Zdroiskie"

Został utworzony 12 października 1982 roku. Cały obiekt obejmuje ochroną ścisłą fragment naturalnego lasu mieszanego o charakterze buczyny pomorskiej, bardzo widokowego wąwozu wzdłuż rzeki Santocznej. Prowadzi tu ścieżka – szlak o dużych walorach krajobrazowych.

Rezerwat faunistyczny „Rzeka Przyłężek"

Został utworzony 11 grudnia 1995 roku. Głównym celem ochrony  jest zachowanie  fragmentu  rzeki Przyłężek, nadbrzeżnych   skarp  i otaczających drzewostanów  tworzących  układ  przyrodniczy będący doskonałym siedliskiem ryb łososiowatych.

Rezerwat krajobrazowo - leśny „ Dębina"

Został utworzony 11 grudnia 1995 roku. Cała powierzchnia objęta jest ochroną częściową, której celem jest zachowanie fragmentu lasu liściastego o charakterze grądu środkowo – europejskiego z bogato rozwiniętą roślinnością runa leśnego. Zwiedzający poznają strukturę lasu i panujące w nim zależności.

• powierzchnia dydaktyczna na szkółce w Wojcieszycach - jest to miejsce edukacji leśnej uczniów miejscowych szkół podstawowych i gimnazjów. Młodzież poznaje tu zagadnienia związane ze szkółkarstwem. Na szkółce występuje 35 rodzimych gatunków oraz 7 gatunków obcego pochodzenia.